حاكمان سابق و امروز
به شهردار تهران و همفكرانش بايد گفت اگر شهردارى شهرك حومه شمال غربى پاريس خواست لوح يادبودى در مقابل خانه دكتر شاپور بختيار نصب كند چه مى كنيد؟ اگر شهردارى وين خواست در برابر ساختمانى كه در آن دكتر عبدالرحمان قاسملو ويارانش به قتل رسيدند لوح يادبودى نصب كند چه مى كنيد؟ اگر شوراى شهر ژنو خواست در كنار خيابانى كه در آن كاظم رجوى به گلوله بسته شد بناى يادبودى برپا دارد چگونه پرونده سازى كنيد؟... با خانه فروهرها در تهران چه كار خواهيد كرد؟
حميد فرخنده
hamid_farkhondeh@hotmail.com
جمعه ۴ اردی بهشت ١٣٨٣ – ٢٣ آوريل ٢٠٠۴
يكى از پديده هاى جالب در جمهورى اسلامى واكنش هاى مسئولان نظام و ارگانها و نهادهاى حكومتى است به محكوم شناخته شدن اين مسئولان در جريان بررسى جناياتى كه در داخل و خارج كشور عليه مخالفان خود انجام داده و مى دهند. واكنش هاى دفاعى شتابزده اى كه بيش از اينكه دفاعى منطقى و مستند باشند، نشان از خود افشاگرى و يا " خودرسوائى" جنايت كارانى را دارد كه به گمان سرپوش گذاشتن بر جنايت خود، دنبال پرونده سازى براى افراد يا كشورهايى هستند كه با استناد به اسناد و شواهد مستدل در دادگاههاى مستقل و معتبر راى به محكوميت جمهورى اسلامى و مسئولان آن داده اند.آخرين نمونه از اين دست واكنش ها، عكس العمل يا تهديد شهردار تهران است در ماجراى نصب بناى يادبود براى قربانيانى كه در رستوران ميكونوس به قتل رسيدند. شهردار تهران چندى پيش، بعد از اينكه شهردارى برلين تصميم خود به نصب لوح يادبود نامبرده را به اطلاع عموم رساند، تهديد كرد كه اگر چنين لوحى در برلين نصب شود در مقابل بعنوان تلافى، بناى يادبودى براى قربانيان سلاح هاى شيميايى كه عراقى ها در جنگ عليه نيروهاى ايرانى به كار بردند در يكى از ميدان هاى مشهور تهران نصب خواهد شد. گويا به زعم شهردار تهران و حاميان و همفكران او چون ظاهرا آلمان مواد شيميايى بكار برده شده در اين سلاح ها را به عراق فروخته بوده است، آلمان نيز به نوبه خود بدينوسيله در انظار جهانيان رسوا خواهد شد.بعد از قتل داريوش و پروانه فروهر و تعدادى از نويسندگان بدست ماموران وزارت اطلاعات و معروف شدن اين قتل ها به قتل هاى زنجيره اى و انتشار مقالات فراوان در روزنامه هاى طرفدار اصلاحات پيرامون اين جنايات و آمران و عاملان آن نيز روزنامه هاى جناح انحصار طلب كه خود را بنا به تمام شواهد در مظان اتهام مى ديد، شروع كردند به زعم خودشان مقابله با رقيب و روزنامه هاى اصلاح طلب را روزنامه هاى زنجيره اى خواندند. آنها بدين وسيله خشم خود را از افشاى ماجراى قتل هاى زنجيره اى نشان دادند و ثابت كردند كه انگشت اتهامات درست نشانه رفته بودند.طبيعتا شهردار تهران و مسئولان عاليرتبه حامى او مى توانند لوح يادبود براى قربانيان سلاح هاى شيميايى در تهران نصب كنند اما همه مى دانند كه بين فروش مواد شيميايى به عراق دوران صدام حسين و فرستادن آدمكشان به برلين براى به گلوله بستن تعدادى از مخالفين، افتخار مقام اول جنايت از آن كيست.به شهردار تهران و همفكرانش بايد گفت اگر شهردارى شهرك حومه شمال غربى پاريس خواست لوح يادبودى در مقابل خانه دكتر شاپور بختيار نصب كند چه مى كنيد؟ اگر شهردارى وين خواست در برابر ساختمانى كه در آن دكتر عبدالرحمان قاسملو ويارانش به قتل رسيدند به احترام قربانيان و براى فراموش نشدن جنايت، لوح يادبودى نصب كند چه مى كنيد؟ اگر شوراى شهر ژنو خواست در كنار خيابانى كه در آن كاظم رجوى به گلوله بسته شد بناى يادبودى برپا دارد چگونه موفق خواهيد شد براى سويس پرونده سازى كنيد؟ و اگر شهردار استانبول و مقامات قبرس و سوئد خواستند از شهردارى برلين پيروى كنند و در محل ردپاى ماموران امنيتى شما يادبودى نصب كنند چه خواهيد كرد؟ با خانه فروهرها در تهران چه كار خواهيد كرد؟ به شهردار تهران و حاميانش بايد گفت نصب لوح يادبود براى قربانيان سلاح هاى شيميايى صدام در شهرى كه در شمالش بناى جنايتى زنده دارد بنام اوين و در جنوب شرقى اش بناى خاموش جنايتى دارد به نام خاوران، بار تبليغاتى چندانى ندارد آنهم تازه عليه آلمان و نه عليه صدام.به شهردار تهران و دستور دهندگان به او بايد گفت عليرغم اينكه فشارهاى سياسى شما باعث شد در متن اوليه لوح يادبود تغييرى صورت گيرد، همه مى دانند كه شما هنگام برنامه ريزى ترور ميكونوس حاكمان وقت بوديد، هنگامى كه فرمان ترور را صادر كرديد حاكمان وقت بوديد و الان كه تهديد به نصب لوح يادبود در تهران مى كنيد نيز حاكمان وقت هستيد.
بازگشت به صفحه نخست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر