نقش "ادب"يات در مصاحبه مطبوعاتى رئيس جمهور!
حميد فرخنده

hamid_farkhondeh@hotmail.com

چهارشنبه ٢٣ مهر ١٣٨١ – ١۵ اکتبر ٢٠٠٣
بعد از مدتها انتظار بالاخره آقاى خاتمى سكوت خود را در مورد اهداى جايزه نوبل به شيرين عبادى شكست. ايشان در حاليكه با ادبانه و بى سروصدا از مجلس خارج مى شد از طرف خبرنگاران مورد سوال هاى بى ادبانه قرار گرفت:
خبرنگار بى ادب: ممكن است آقاى رئيس جمهور بفرمايند چرا عليرغم دادن شعار "ايران براى همه ايرانيان" و دفاع از گفتگوى تمدن ها و همچنين گرفتن اين همه راى از زنان كشور، به اولين برنده جايزه نوبل صلح از ايران تبريك نگفتند؟
رئيس جمهور: جايزه صلح مهم نيست، مهم جايزه ادبى نوبل است كه آن هم خوشبختانه به اين زودى ها به يك ايرانى نمى دهند.

خبرنگار با ادب: چه جور ادبياتى را شما شايسته جايزه نوبل مى دانيد؟
رئيس جمهور: "موعظه براى تمدن ها"، " فوائد سكوت" و يا مثلا "راهنماى برنده شدن در انتخابات" يا "اگر مردم مى توانستند راى خود را پس بگيرند"

خبرنگاربى ادب: خانم عبادى بايد چه كار مى كردند تا مورد كم لطفى شما قرار نمى گرفتند؟
رئيس جمهور: تنها راه حل معقول خانم عبادى دو راه بود، يا بايد فورا در كمال ادب جايزه را پس مى داد و به كميته صلح نوبل تلفن مى زد و مى گفت: مرگ بر سه مفسدين كارتر و سادات و بگين! يا اينكه:
1.بجاى ظاهر شدن جلو دوربين ها بدون حجاب اسلامى، روسريش را به كورى چشم سياسى كميته صلح نوبل به مقنعه تبديل مى كرد.
2. دريافت اين جايزه را به عنوان اولين زن مسلمان اول به رهبر انقلاب تبريك مى گفت و بعدا، البته در صورت اجازه رهبر معظم، به من هم تبريك مى گفت.
3. نام جايز ه اش را از "صلح نوبل" به "صلح نوبل اسلامى" تغيير مى داد.
4. از همين الان اخطار مى داد كه اگر نوشابه هاى الكلى در مراسم اهداى جايزه در اسلو سرو شود در آن مراسم شركت نخواهد كرد.

بعد از پايان مصاحبه شنيده شد كه خبرنگاران از اينكه از سكوت خاتمى در مورد اهداى جايزه صلح نوبل به شيرين عبادى گله كرده بودند، از خود دلخور بودند.


بازگشت به صفحه نخست